ಗದ್ದೆ ಬೇಸಾಯ ಆಯಿತು ಅನ್ನುತ್ತಿದ್ದ ಹಾಗೇನೇ ರೈತಾಪಿ ವರ್ಗದ ಮಂದಿ ಗದ್ದೆಯನ್ನು ಪಾಳು ಬಿಡದೆ ಸೌತೆ, ಸಿಹಿಗೆಣಸು ಬೆಳೆಸುವ ಪದ್ಧತಿ ಬಹಳ ಹಿಂದಿನಿಂದಲೇ ನಡೆದುಕೊಂಡು ಬಂದಿದೆ. ಈ ಸೌತೆ ಬೆಳೆ ಮಾಡುವ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಆಳು, ಯಜಮಾನ ಎಂಬ ತಾರತಮ್ಯವಿಲ್ಲದೆ ಎಲ್ಲರೂ ಸಾಮೂಹಿಕವಾಗಿ ಪಾಲ್ಗೊಳ್ಳುವುದೂ, ಅವರವರ ಶಕ್ತ್ಯಾನುಸಾರ ನೀರಿನ ಲಭ್ಯತೆಯನ್ನನುಸರಿಸಿ ಹರಿವೆ, ಮೆಣಸು, ಅಲಸಂದೆ ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ಬೆಳೆಯುವ ಪದ್ಧತಿ. ಹೆಚ್ಚಾಗಿ ಮಳೆಗಾಲದ ಉಪಯೋಗಕ್ಕಾಗಿ ಸೌತೆಯ ಬಳಕೆ ಸಾಮಾನ್ಯ. ಬೆಳೆದ ಸೌತೆಕಾಯಿಗಳನ್ನು ಬಾಳೇಹಗ್ಗದಲ್ಲಿ ಅಲಂಕಾರಿಕವಾಗಿ ಕಟ್ಟಿ, ಹಂಚಿನ ಮಾಡಿನ ಕೆಳಗೆ ಜಾಲರಿಯಂತೆ ನೇತಾಡಿಸುವುದೂ ಒಂದು ಕಲೆ. ದಾಸ್ತಾನು ಉಗ್ರಾಣದಲ್ಲಿ ಮರದ ಹಲಗೆಯ ಜೆಂಙದಲ್ಲಿ ಸಾಲಾಗಿ ಇಟ್ಟುಕೊಂಡರೂ ಆಯಿತು. ಇಂತಹ ಹಣ್ಣುಸೌತೆಯಿಂದ ಗೃಹಿಣಿಯರು ಮಾಡುವಂತಹ ಒಂದು ವ್ಯಂಜನ ಹುಳಿಮೆಣಸು.
ಹಣ್ಣುಸೌತೆಯ ಹುಳಿಮೆಣಸು ಮಾಡುವ ವಿಧಾನ ತಿಳಿಯೋಣ:
ಅರ್ಧ ಕಡಿ ತೆಂಗಿನ ತುರಿ, ನೆಲ್ಲಿ ಗಾತ್ರದ ಹುಣಸೇ ಹುಳಿ, ನಾಲ್ಕು ಒಣಮೆಣಸು (ಹುರಿಯುವುದು ಬೇಡ ), ಚಿಟಿಕೆ ಅರಸಿನದೊಂದಿಗೆ ನುಣ್ಣಗೆ ಅರೆಯಬೇಕಾದ್ದು ಮೊದಲನೇ ಸಿದ್ಧತೆ.
ಸೌತೆಯ ಸಿಪ್ಪೆ ತೆಗೆಯುವ ಅಗತ್ಯವಿಲ್ಲ. ಅಗಲವಾದ ತುಂಡುಗಳನ್ನು ಮಾಡಿ ರುಚಿಗೆ ಉಪ್ಪು ಸೇರಿಸಿ ಬೇಯಿಸಿಡಬೇಕಾದ್ದು ಎರಡನೇ ಸಿದ್ಧತೆ.
ಇಷ್ಟೇನಾ, ಇದೇನು ಮಹಾ ಅನ್ನೋ ಹಾಗಿಲ್ಲ. ಇದಕ್ಕೆ ಮನೆಹಿತ್ತಿಲಿನ ನೆರುಗಳ ಗಿಡದ ಎಲೆಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸಿ ಕುದಿಸಿದರೇನೇ ಕ್ರಮಪ್ರಕಾರದ ಹುಳಿಮೆಣಸು ಆದ ಹಾಗೇ.
ನೆರುಗಳ ಸೊಪ್ಪಿನ ಗಿಡದ ಬಗ್ಗೆ ನಮ್ಮಿಂದ ಸಾಧ್ಯವಿರುವ ಮಾಹಿತಿ ಕಲೆ ಹಾಕೋಣ:
ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯದಲ್ಲಿಯೇ ಚಿರಪರಿಚಿತವಾದ ಈ ಸಸ್ಯವನ್ನು ನಮ್ಮ ಕಾಸರಗೋಡಿನ ಮನೆಯಲ್ಲಿಯೂ ನನ್ನಮ್ಮ ಸಾಕಿಕೊಂಡಿದ್ದರು, ಹಳ್ಳಿಯ ಮನೆಯಲ್ಲಿಯೂ ಇತ್ತು. ಮದುವೆಯಾಗಿ ಬಂದ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ನಾನೇ ತಲೆಂಗಳದ ಅತ್ತಿಗೆ ಮನೆಯಿಂದ ತಂದು, ನೆಟ್ಟು, ಬೆಳೆಸಿದ್ದೇನೆ. ಸಮಾರು ಏಳು ಅಡಿ ಎತ್ತರ ಬೆಳೆಯುವ ಒಂದು ಪೊದರು ಸಸ್ಯ ಇದಾಗಿದೆ, ಸಮೀಪ ಸುಳಿದರೆ ಸಾಕು, ಆಕರ್ಷಕ ಸುವಾಸನೆ. ಹೀಗಿರುವಾಗ ಅಡುಗೆಯ ಸಾಂಬಾರವಾಗಿ ಇದನ್ನು ಕುದಿಯುತ್ತಿರುವ ಹುಳಿಗೆ ಹಾಕಿದಲ್ಲಿ ಸೌತೆಕಾಯಿ ಹುಳಿಮೆಣಸು ಘಮಘಮ....
ತರಕಾರಿ ಯಾವುದೂ ಇಲ್ಲದಿದ್ಯಾಗ್ಯೂ ಧಾರಾಳವಾಗಿ ಈ ಸೊಪ್ಪು ಮಾತ್ರ ಹಾಕಿ ಅಡುಗೆ ಮಾಡಬಹುದಾಗಿದೆ.
ಬೇವಿನೆಲೆಯ ಚಟ್ನೀಪುಡಿ ತಯಾರಿಸುವಂತೆ ನೆರುಗಳ ಸೊಪ್ಪಿನಿಂದಲೂ ಚಟ್ನೀಪುಡಿ ಮಾಡಬಹುದು.
ಎಲೆಗಳನ್ನು ತುಪ್ಪದಲ್ಲಿ ಹುರಿದು, ತೆಂಗಿನತುರಿಯೊಂದಿಗೆ ಅರೆದು, ಸಿಹಿಮಜ್ಜಿಗೆ ಎರೆದು, ಅಲ್ಲಿಗೆ ತಂಬುಳಿಯೂ ಸಿದ್ಧ.
ಇದು ಒಂದು ಅಪ್ಪಟ ಭಾರತೀಯ ಸಸ್ಯ. ಪ್ರಾದೇಶಿಕ ಹಾಗೂ ಭಾಷಾ ವೈವಿಧ್ಯಗಳಿಂದ ಕೂಡಿರುವ ಭಾರತದಲ್ಲಿ ಇದಕ್ಕೆ ನಿಶ್ಚಿತವಾದ ಒಂದೇ ಹೆಸರನ್ನು ಕೊಡಲು ಅಸಾಧ್ಯ. ಆದರೂ ನಮ್ಮ ದಕ್ಷಿಣ ಕನ್ನಡಿಗರ ಆಡುನುಡಿಯಲ್ಲಿ ನೆರುಗಳ ಸೊಪ್ಪು ಎಂಬ ಹೆಸರೇ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿದೆ. ಈ ನೆರುಗಳ ಸಸ್ಯದ ಬೇರಿನಿಂದ ಹಿಡಿದು ಕುಡಿ ಎಲೆಗಳೂ ಆಯುರ್ವೇದೀಯ ಪದ್ಧತಿಯಲ್ಲಿ ಚಿಕಿತ್ಸಕ ಗುಣವುಳ್ಳದ್ದಾಗಿದೆ, Verbenaceae ಕುಟುಂಬಕ್ಕೆ ಸೇರಿದೆ, Premna integrifolia ಎಂಬ ಹೆಸರನ್ನು ಸಸ್ಯಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು ನೀಡಿದ್ದಾರೆ. ಇದರ ವೈದ್ಯಕೀಯ ಗುಣವಿಶೇಷಗಳನ್ನು ತಿಳಿದಂತಹ ಪಂಡಿತೋತ್ತಮರಿಂದ ಅರಿತುಕೊಳ್ಳುವುದೇ ಉತ್ತಮವೆಂದು ನನ್ನ ಅನಿಸಿಕೆ.
ಆಯಿತು, ಈ ಸೊಪ್ಪು ಇಲ್ಲದೇ ಹುಳಿಮೆಣಸು ಮಾಡೋಣ, ಚಿಂತೆ ಬೇಡ. ಬೆಂದ ತರಕಾರಿ ಹಾಗೂ ರುಬ್ಬಿದ ಮಿಶ್ರಣವನ್ನು ಕುದಿಯಲಿಟ್ಟು, ಹತ್ತು ಬೆಳ್ಳುಳ್ಳೀ ಎಸಳು ಹಾಗೂ ಕರಿಬೇವಿನ ಒಗ್ಗರಣೆ ಕೊಟ್ಟು ಬಿಡಿ. ಸಿಹಿ ಬೇಕಿದ್ದರೆ ಬೆಲ್ಲ ಹಾಕಿದರಾಯಿತು. ಬೇಳೆಕಾಳುಗಳ ನೆರವಿಲ್ಲದೆ ಮಾಡಬಹುದಾದ, ಹೆಚ್ಚಿನ ಮಸಾಲಾ ಸಾಮಗ್ರಿಗಳನ್ನೂ ಬಯಸದ ಸುಲಭ ವ್ಯಂಜನ ಇದಾಗಿದೆ.
ಇದೇ ಮಾದರಿಯ ಹುಳಿಮೆಣಸು ತೊಂಡೆಕಾಯಿಯಿಂದಲೂ ಮಾಡಬಹುದಾಗಿದೆ. ಹಣ್ಣಾದ ಮುಳ್ಳುಸೌತೆಯನ್ನೂ ಬಳಸಬಹುದು. ಚಪ್ಪರದಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದು ಹಣ್ಣಾದ ತೊಂಡೆಕಾಯಿಗಳನ್ನು ಹೀಗೆ ಹುಳಿಮೆಣಸು ಮಾಡುವ ವಾಡಿಕೆ. ತೊಂಡೆಯನ್ನು ತುಂಡು ಮಾಡುವ ಅವಶ್ಯಕತೆಯಿಲ್ಲ. ಗುಂಡುಕಲ್ಲಿನಲ್ಲಿ ಜಜ್ಜಿಕೊಂಡರೆ ಸಾಕು.
ತೊಗರೀಬೇಳೆ ಸಾರು ಯಾ ಇನ್ಯಾವುದೇ ವಿಧದ ಸಾರು ಘಮಘಮಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಲು ನೆರುಗಳದ ಎಲೆಗಳನ್ನು ಕುದಿಯುತ್ತಿರುವಾಗ ಹಾಕಿ ಬಿಟ್ಟರೆ ಸರಿ, ಕೊತ್ತಂಬ್ರೀ ಸೊಪ್ಪು, ಬೇವಿನೆಲೆ ಹಾಕಬೇಕಾಗಿಯೇ ಇಲ್ಲ.
ಆಧುನಿಕತೆಯ ಭರಾಟೆಯಲ್ಲಿ ನಾವು ಔಷಧೀಯ ಗುಣಗಳುಳ್ಳ ವನಸ್ಪತೀ ಸಸ್ಯಗಳನ್ನು ಮರೆಯುತ್ತಿದ್ದೇವೆ. ಕಾಸರಗೋಡಿನ ಮನೆಯಲ್ಲಿಯೂ ಇತ್ತು ಎಂಬುದಾಗಿ ಈ ಬರಹದ ಆರಂಭದಲ್ಲೇ ಬರೆದಿದ್ದೇನಲ್ಲ, ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಅಕ್ಕಪಕ್ಕ ಗೌಡಸಾರಸ್ವತರ ಮನೆಗಳು, ಆಗೆಲ್ಲ ಅವಿಭಕ್ತ ಕುಟುಂಬಗಳು. ಒಬ್ಬಾಕೆಗೆ ಮಕ್ಕಳಾಗಿರಲಿಲ್ಲ. ಆಕೆಗೆ ಔಷಧಿಯಾಗಿ ಈ ನೆರುಗಳದ ಎಲೆಗಳನ್ನು ಚಿವುಟಿಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದರಂತೆ. ಋತುಸ್ನಾನಾನಂತರ ಒಂದು ಅಳತೆಯ ಎಲೆಗಳನ್ನು ಮಜ್ಜಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಅರೆದು ಕುಡಿಯುವ ಕ್ರಮ, ಮುಂಜಾನೆ ಆಹಾರದ ಮೊದಲು, ಮೂರು ದಿನಗಳ ಕಾಲ ಸೇವನೆ. ವೈದ್ಯರು ಹೇಳಿದಂತೆ ಮಾಡಿ ಆಕೆ ತಾಯಿಯಾದದ್ದು. ಇದು ನನ್ನಮ್ಮ ಕೊಟ್ಟ ಮಾಹಿತಿ. ಅಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಮದುವೆಯಾದ ವರ್ಷದೊಳಗೆ ಮಗುವನ್ನು ಹೆರದವಳು ಬಂಜೆ ಎಂದೇ ಎಲ್ಲರಿಂದ ಹೇಳಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ವಾಡಿಕೆ ಇದ್ದಿತು. ಆಕೆಯ ಬಂಜೆತನದ ನಿವಾರಣೆಗೆ ಈ ನೆರುಗಳ ಸೊಪ್ಪು....
ಈ ಸೊಪ್ಪು ತರಕಾರಿಯ ಉಪಯುಕ್ತತೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಇನ್ನಷ್ಟು ತಿಳಿಯಲು ಹಿರಿಯರಾದ ನಮ್ಮತ್ತಿಗೆಯನ್ನು ಸಂಪರ್ಕಿಸಿದಾಗ ಅವರು ಹೇಳಿದ್ದು ಇಷ್ಟೇ. " ನಮ್ಮ ಮನೆಯಲ್ಲಿರುವ ಗಿಡದಿಂದಲೂ ಸೊಪ್ಪು ಚಿವುಟಿಕೊಂಡು ಹೋಗ್ತಿದ್ರು, ಮದ್ದಿಗೇಂತ. ಯಾವ ಪ್ರಕಾರದ ಔಷಧಿ ಮಾಡ್ತಿದ್ರು ಅಂತಾ ನಾನು ಕೇಳಿಲ್ಲವಲ್ಲ " ಅಂದರು.
Posted via DraftCraft app
