ನಮ್ಮ ಪರಿಸರದಲ್ಲಿ ಏನೂ ಕಾಸು ಖರ್ಚಿಲ್ಲದೆ ಬೆಳೆಸಬಹುದಾದ ಫಲ ಸಸ್ಯ ಪಪ್ಪಾಯಿ ಗಿಡ. ಏನೇನೋ ಗಿಡಗಂಟಿಗಳು ಮಳೆಗಾಲದಲ್ಲಿ ಹುಲುಸಾಗಿ ಬೆಳೆಯುವ ಹಾಗೆ ಇದೂ ಕೂಡ. ಎಲ್ಲಿಂದಲೋ ಹಕ್ಕಿಗಳು ತಂದು ಹಾಕಿದ ಬೀಜಗಳಿಂದ ವಿಧ ವಿಧ ಜಾತಿಯ ಪಪ್ಪಾಯಿ ಗಿಡಗಳು ನಮ್ಮ ಅಡಿಕೆ ತೋಟಗಳಲ್ಲಿ ಸಹಜವಾಗಿ ಇವೆ.
ತೋಟದಲ್ಲಿ ಕೃಷಿ ಕೆಲಸಗಳು ಭರಾಟೆಯಿಂದ ಸಾಗುತ್ತಿರುವಾಗ ಕೆಲಸಗಾರರಿಗೆ ಊಟದೊಂದಿಗೆ ಪುಷ್ಕಳ ಭೋಜನ ಈ ಪಪ್ಪಾಯಿ ಕಾಯಿಯಿಂದಲೇ ತಯಾರಿಸುವ ವಾಡಿಕೆ ಹಿಂದಿನಿಂದಲೇ ನಡೆದುಕೊಂಡು ಬಂದಿದೆ. ತೋಟದೊಳಗೆ ಇರುವ ಪಪ್ಪಾಯಿ ಗಿಡಗಳು ಅಡಿಕೆ ಮರದೊಂದಿಗೆ ಸ್ಪರ್ಧೆಗಿಳಿದು, ಎತ್ತರಕ್ಕೆ ಬೆಳೆದು, ಕೊನೆಗೊಮ್ಮೆ ಫಲಭಾರದಿಂದ ಮುರಿದು ಬೀಳುವುದು ಮಾಮೂಲು. ಅಂಥ ಪ್ರಸಂಗ ಬಂದಲ್ಲಿ, ಬುಟ್ಟಿ ತುಂಬಾ ಕಾಯಿಗಳನ್ನು ಹೊತ್ತು ತರುವ ಕಲ್ಯಾಣಿ, ಮಹದಾನಂದದಿಂದ ತಾನೂ ಮನೆಗೆ ಒಯ್ಯುವವಳೇ. ಅದ್ಯಾಕೋ ನನ್ನ ಮಕ್ಕಳು ಈ ಹಣ್ಣನ್ನು ತಿನ್ನಲು ಒಪ್ತಾನೇ ಇರಲಿಲ್ಲ.
" ನಂಗೆ ಬೇಡಾ ಈ ಪಿಚಿ ಪಿಚಿ ಹಣ್ಣು "
" ತಿನ್ನೂ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಒಳ್ಳೇದು "
ಮಕ್ಕಳು ದೂರದಿಂದಲೇ ಬೇಡವೆನ್ನುವ ಹಣ್ಣನ್ನು ತಿನ್ನಿಸುವ ಉಪಾಯ ತಿಳಿಯದೇ ಹೋಯಿತು. ಸಮಜಾಯಿಸಿ ತಿಳಿ ಹೇಳುವುದು ಕಠಿಣದ ಕೆಲಸ. ಅರ್ಥವಾಗುವ ವಯಸ್ಸೂ ಅವರದಲ್ಲ. ಬಲು ಮೆತ್ತನೆಯ ಹಣ್ಣು. ಸಿಪ್ಪೆ ತೆಗೆಯ ಹೊರಟರೆ ಕೈ ಬೆರಳಿಗೇ ಗಾಯವಾಗುವ ಅಪಾಯ. ನಾಜೂಕಿನಲ್ಲಿ ಸಿಪ್ಪೆ ತೆಗೆದು, ಚೂರಿಯಿಂದ ಕತ್ತರಿಸಿ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ತಿನ್ನಿಸುವ ಸಾಹಸಕ್ಕಿಂತ ತೆಪ್ಪಗಿರುವುದೇ ಲೇಸು.
<><><> <><><>
ಈಗ ಟೀವಿ ವೀಕ್ಷಣೆಗೆ ನೂರಾರು ಮಾಧ್ಯಮಗಳಿವೆ. ಕೇಬಲ್ ಜಾಲವಿದೆ, DTH ಸೌಲಭ್ಯವಿದೆ. ಆಗ ಡಿಶ್ ಆಂಟೆನಾಗಳ ಕಾಲ. ಗ್ರಾಮೀಣ ಪ್ರದೇಶಗಳಲ್ಲಿ ಟೀವಿಯಲ್ಲಿ ನೂರಾರು ಚಾನಲ್ ಗಳನ್ನು ನೋಡಬೇಕೆಂದಿದ್ದರೆ ಡಿಜಿಟಲ್ ರಿಸೀವರ್ ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಬೇಕಾಗಿತ್ತು. ಟೀವಿ ತಾಂತ್ರಿಕತೆಯಲ್ಲಿ ಪರಿಣತರಾದ ನಮ್ಮವರ ಮಾರ್ಗದರ್ಶನ ಪಡೆಯಲು ಊರಿನ ಹತ್ತೂ ಮಂದಿ ಮನೆಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದರು.
ಒಮ್ಮೆ ಹೀಗಾಯಿತು, ಆಗಿನ್ನೂ ಪ್ರೈಮರಿ ಶಾಲಾ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಯಾಗಿದ್ದ ನನ್ನ ಮಗ ರಸೀವರ್ ಗಳಲ್ಲಿ ಟೀವಿ ಚಾನಲ್ ಲಿಸ್ಟ್ ಫೀಡ್ ಮಾಡುವುದರಲ್ಲಿ ನಿಷ್ಣಾತನಾಗಿದ್ದ. ಮನೆಗೆ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ಹಲವರು ಇವನ ಮೂಲಕವೇ ತಮ್ಮ ಕೆಲಸ ಮಾಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದರು. ಚಿಕ್ಕ ಹುಡುಗನಿಗೆ ವಿವಿಧ ಗಿಫ್ಟುಗಳೂ ಸಿಗ್ತಾ ಇತ್ತು. ಹಾಗೆ ಅವನ ಆತ್ಮೀಯ ವರ್ಗಕ್ಕೆ ಸೇರಿದ ಪಿದಮಲೆ ಜಯರಾಮಣ್ಣ ಒಂದು ಬಾರಿ ಬರುವಾಗ ಮನೆಯಲ್ಲೇ ಬೆಳೆದ ಪಪ್ಪಾಯಿ ತಂದರು.
" ತುಂಬಾ ಸಿಹೀದು, ಕೆಂಪು ತಿರುಳಿಂದು, ಹಣ್ಣು ಮಾಡಿ ತಿನ್ನು ಆಯ್ತಾ " ಎಂದು ತಿಳಿಸಿ ಹೋದರು.
ಭಾರೀ ಗಾತ್ರದ ಆ ಕಾಯಿ ಹಣ್ಣಾದೊಡನೆ ಕತ್ತರಿಸಿ ಹೋಳುಗಳನ್ನು ತಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಹಾಕಿ ಮಗನ ಕೈಗಿತ್ತೆ.
" ಇಷ್ಟು ಕೆಂಪಗಿರೋ ಪಪ್ಪಾಯಿ ಕಂಡೇ ಇಲ್ಲ " ಎನ್ನುತ್ತ ಅಪ್ಪ ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳು ತಟ್ಟೆ ಖಾಲಿ ಮಾಡಿದರು.
" ಬೀಜ ಹಾಕಿ ಸಸಿ ಮಾಡೋಣ " ಮಗನೇ ಹೊರಟ.
ಬೀಜ ಹಾಕಿಯೂ ಆಯ್ತು. ಗಿಡವಾಗಿ ಮರವಾಗುವಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಘನಗಾತ್ರದ ಪಪ್ಪಾಯಿಗಳು ಮರ ತುಂಬಿ ನಿಂದವು. ಪ್ರತಿದಿನ ಹಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಕತ್ತರಿಸಿ, ಸಿಪ್ಪೆ ತೆಗೆದು, ಹೋಳುಗಳನ್ನು ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಹಂಚುವ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮವನ್ನು ನೆನೆದೇ ದಿಗಿಲಾಯಿತು. ಕೊನೆಗೂ ಹಣ್ಣುಗಳ ಕಾಲ ಬಂದೇ ಬಿಟ್ಟಿತು. ನಾನೂ ಬಿಡ್ತೇನಾ......ಅಂತೂ ಗೆದ್ದೆ.
.
ಅಂದ ಹಾಗೆ ನಮ್ಮ ವಾಡಿಕೆಯಲ್ಲಿ ಬಪ್ಪಂಗಾಯಿ ಎಂದು ಹೇಳಲ್ಪಡುವ ಈ ಹಣ್ಣು ದೂರದ ಮೆಕ್ಸಿಕೋ ದೇಶದಿಂದ ಇಲ್ಲಿಯವರೆಗೆ ಸಾಗಿ ಬಂದಿದೆ. ಸಸ್ಯಶಾಸ್ತ್ರಜ್ಞರು Carica papaya ಎಂದು ಹೆಸರಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದಾರೆ. ಭಾರೀ ಗಾತ್ರದ ಹಣ್ಣುಗಳಿಂದ ಹಿಡಿದು ವರ್ಣವ್ಯತ್ಯಾಸದ ತಳಿಗಳೂ ಬೀಜರಹಿತ ಹಣ್ಣುಗಳೂ ಪಪ್ಪಾಯದ ಪರಿಮಳವೇ ಇಲ್ಲದ ಜಾತಿಗಳೂ ಇವೆ. ಸಮತೂಕದ ಆಹಾರದೊಂದಿಗೆ ಹಿತಮಿತವಾಗಿ ತಿನ್ನುವುದು ಆರೋಗ್ಯದ ದೃಷ್ಟಿಯಿಂದ ಒಳ್ಳೆಯದು.
" ಮನೆ ಹಿತ್ತಿಲಲ್ಲಿ ಬೇಕಾದಷ್ಟು ಬೆಳೆದಿದೆ, ತಿನ್ನುತ್ತೇನೆ " ಅಂತೀರಾ,
" ತಿನ್ನಿ, ಎಲ್ಲರೊಂದಿಗೆ ಹಂಚಿಕೊಂಡು ತಿನ್ನಿ "
ಮರದಲ್ಲಿರುವ ಕಾಯಿ ಹಸಿರಿನಿಂದ ಹಳದಿ ವರ್ಣಕ್ಕೆ ತಿರುಗುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಕೊಯ್ದು ಇಟ್ಟುಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಮರದಲ್ಲೇ ಹಣ್ಣಾಗಲು ಬಿಟ್ಟಿರೋ, ಹಕ್ಕಿಗಳು ಸೊಗಸಾಗಿ ತಿಂದು ಮುಗಿಸುತ್ತವೆ. ಮಟ ಮಟ ಬಿಸಿಲಿಗೂ ಕೊಯ್ಯುವ ಗೋಜಿಗೇ ಹೋಗಬಾರದು. ಬಿಸಿಲ ಶಾಖಕ್ಕೆ ಕಾಯಿಗಳೂ ಬಿಸಿಯೇರಿ, ' ಏನೋ ಅಡ್ಡ ವಾಸನೆ ' ಅನಿಸೀತು. ಬೆಳ್ಳಂಬೆಳಗ್ಗೆ ಕೊಯ್ದ ಹಣ್ಣುಗಳು ಶೀತಲೀಕೃತ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯಲ್ಲಿರಿಸಿದಷ್ಟು ತಂಪು ತಂಪಾಗಿರುತ್ತವೆ.
ನಮ್ಮ ಪರಿಸರದಲ್ಲಿ ಸುಲಭವಾಗಿ ಲಭ್ಯವಾಗುವ ಹಣ್ಣು ಹಂಪಲುಗಳನ್ನು ತಿನ್ನುವುದು ಉತ್ತಮ. ದುಬಾರಿ ಬೆಲೆಯ ಆಪ್ಯಲ್ ದ್ರಾಕ್ಷೀಗಳಿಗೆ ಮರುಳಾಗದಿರಿ. ಅತಿಯಾಗಿ ತಿನ್ನುವುದರಿಂದ ಚರ್ಮದ ಬಣ್ಣ ಬದಲಾಗುವ ಅಪಾಯ ಇದೆ. ಅದು ರೋಗವಲ್ಲದಿದ್ದರೂ ಡಾಕ್ಟ್ರ ಬಳಿ ಹೋಗಬೇಕಾದೀತು. ಬಹುಶಃ ಅದೇ ಕಾರಣದಿಂದ ಪರಂಗಿ ಹಣ್ಣು ಎಂಬ ಅನ್ವರ್ಥ ನಾಮಧೇಯವೂ ಇದಕ್ಕಿದೆ !
ಅಡಿಬರಹ: ಪಪ್ಪಾಯ ಹಣ್ಣುಗಳೊಂದಿಗೆ ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯ ಬಾಲಕ, ಜುನೈದ್.
Posted via DraftCraft app