ಕೆಸುವಿನೆಲೆ ಗೊಜ್ಜು

 

ಮಳೆಯಂತೂ ಬಿಡುವ ಲಕ್ಷಣ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿಲ್ಲ,   ಬಾಳೆ ಎಲೆ, ಕೆಸುವಿನೆಲೆ, ಉರಗೆ ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ತರಲು ರಂಗಣ್ಣನ ಬಳಿಯೇ ಹೇಳಬೇಕಾಗಿದೆ.   ಪತ್ರೊಡೆ ತಿನ್ನದೆ ಯಾವ ಕಾಲ ಆಯ್ತು,  ಅಂಗಳದ ಸೊಪ್ಪುಸದೆಗಳನ್ನು ಕಟಾವ್ ಮಾಡಿದ ನಂತರ ಕೆಸುವಿನೆಲೆಗೂ ಗತಿಯಿಲ್ಲವಾಗಿದೆ.  ನನ್ನ ಇಂಗಿತವನ್ನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡ ರಂಗಣ್ಣ.  ಅವನೇ ತಂದುಕೊಟ್ಟ ಬಾಳೆ ಎಲೆಗಳನ್ನು ಸೂಕ್ತವಾಗಿ ಕತ್ತರಿಸಿ, ಜೋಡಿಸಿಟ್ಟು, ಪ್ಲಾಸ್ಟಿಕ್ ಕವರಿನೊಳಗಿಟ್ಟು ತಂಪು ಪೆಟ್ಟಿಗೆಯ ಒಳಗಿರಿಸಲಾಯಿತು. 

ಕೆಸುವಿನೆಲೆ ಸಿಕ್ಕಾಪಟ್ಟೆ ತಂದಿದ್ದ,  ಬಹುಶಃ ಪತ್ರೊಡೆಗೆ ಎಷ್ಟು ಸೊಪ್ಪು ಬೇಕಾದೀತೆಂಬ ಅಂದಾಜು ಅವನಿಗೆ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ.   ಇರಲಿ,  ನನ್ನ ಪತ್ರೊಡೆಗೆ ಬೇಕಾದಂತಹ ದೊಡ್ಡ ಗಾತ್ರದ ಹದಿನೈದು ಎಲೆಗಳನ್ನು ತೆಗೆದಿಟ್ಟು ಮಿಕ್ಕುಳಿದ ಎಲೆಗಳು ತಂಪು ಪೆಟ್ಟಿಗೆ ಸೇರಿದವು.  

ಹೀಗೆ ತಂಪು ಪೆಟ್ಟಿಗೆ ಸೇರಿದ ಕೆಸುವಿನೆಲೆಗಳ ಗತಿಯೇನಾಯ್ತು ತಿಳಿಯುವ ಕುತೂಹಲವೇ?

ಮಜ್ಜಿಗೆ ದೋಸೆ ಮಾಡುವುದಿದೆಯಲ್ಲ,  ನಾಲ್ಕು ಎಲೆಗಳನ್ನು ಅರೆದು ದೋಸೆ ಹಿಟ್ಟಿಗೆ ಸೇರಿಸಲಾಯಿತು.  ಏನು ಹಚ್ಚಹಸಿರು ಬಣ್ಣ ಅಂತೀರಾ,  ಹಸಿರು ಬಣ್ಣದ ಹಿಟ್ಟು ದೋಸೆಯಾದ ನಂತರವೂ ತನ್ನ ಬಣ್ಣ ಕಳೆದು ಕೊಳ್ಳದೇ ಹಸಿರಾಗಿ ಮೆರೆಯಿತು.  ಇದಕ್ಕಾಗಿ ಹೆಚ್ಚಿನ ಹುಳಿಯೇನೂ ನಾನು ಹಾಕಿಲ್ಲ,  ಯಾವುದೇ ಮಾದರಿಯ ದೋಸೆಗೂ ಕೆಸುವಿನೆಲೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ ಎಂದು ತಿಳಿಯಿತು.

ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಒಂದು ಸಾಂಬಾರ್ ಆಗಲೇ ಬೇಕು ತಾನೇ, ಏಳೆಂಟು ಎಲೆಗಳನ್ನು ತೆಗೆದಿರಿಸಿ,  ತುಸು ಬಾಡಿದ ನಂತರ ಸುರುಳಿಯಾಗಿ ಸುತ್ತಿ ಚೇಟ್ಲ ಎಂದು ಕರೆಯುವ ರೂಪಕ್ಕೆ ತರಲಾಯಿತು.  ನಾನು ಆ ದಿನ ಮಾಡಿದಂತಹ ಸಾಂಬಾರಿಗೆ ಚೇಟ್ಲ ಕೆಸು ಸೇರಿಕೊಂಡಿತು.   ಇನ್ನೊಂದೆರಡು ದಿನ ಬಿಟ್ಟು ಮಜ್ಜಿಗೆ ಹುಳಿಗೂ ಚೇಟ್ಲ ಬೆರೆಯಿಕು.  ಇಷ್ಟಾಗುವಾಗ ನನಗೂ ಕೆಸುವಿನೆಲೆಯ ಅಡುಗೆಯ ಹೊಸ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳು ಗೋಚರವಾದುವು.   ಮಳೆ ಇಲ್ಲದ ದಿನ  ಅಂಗಳಕ್ಕಿಳಿದು ಕೆಸುವಿನೆಲೆಗಳ ತಪಾಸಣೆಗೆ ಹೊರಟಿದ್ದಾಯಿತು.

ವಾರದ ಹಿಂದೆ ಅಂಗಳದ ಹಸಿರು ಕತ್ತಿ ಪ್ರಹಾರಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗಿತ್ತು.  ಅಂಗೈ ಅಗಲದ ಕೆಸುವಿನ ಹತ್ತಾರು ಚಿಗುರೆಲೆಗಳು ಕೈ ತುಂಬಿದುವು.

ಇದನ್ನೆಲ್ಲ ಹಾಕಿ ಒಂದು ಗೊಜ್ಜು ಮಾಡಿಟ್ಕೊಳೋಣ.

“ ಹೇಗೆ ಮಾಡಿದ್ದೂ? “

ಸ್ವಲ್ಪ  ನೀರಿನಲ್ಲಿ ಕೆಸುವಿನೆಲೆಗಳನ್ನು ಬೇಯಿಸುವುದು.

ಯಾವುದೇ ಕ್ರಮದ ಗೊಜ್ಜು ಮಾಡುವುದಿದ್ದರೂ ಉಪ್ಪು ಹುಳಿ ಬೆಲ್ಲ ಅವಶ್ಯಕ.

ಬಾಣಲೆಯಲ್ಲಿ ಎಣ್ಣೆ ಹಾಕಿ ಮಸಾಲಾ ಸಾಮಗ್ರಿಗಳಾದ ಮೆಣಸು, ಉದ್ದಿನಬೇಳೆ, ಕೊತ್ತಂಬರಿ, ಜೀರಿಗೆ, ಮೆಂತೆ, ಇಂಗು ಇತ್ಯಾದಿಗಳನ್ನು ಸಾಂಬಾರಿಗೆ ಹುರಿಯುವ ಕ್ರಮದಲ್ಲಿೆ ಹುರಿಯಿರಿ. ಬೆಳ್ಳುಳ್ಳಿಯನ್ನೂ ಸೇರಿಸಿ.  ಕರಿಬೇವಿನೆಲೆ ಹಾಕಿ, ತೆಂಗಿನತುರಿ ಅರಸಿಣ ಹುಡಿ ಸೇರಿಸಿ, ಬಾಣಲೆ ಕೆಳಗಿಳಿಸಿ.

ಆರಿದ ನಂತರ  ಬೇಯಿಸಿದ ಕೆಸುವಿನೆಲೆ, ಹುಳಿ ಕೂಡಿ ಅರೆಯಿರಿ.

ಅವಶ್ಯವಿದ್ದ ಹಾಗೆ ನೀರು ಸೇರಿಸಿ. ಉಪ್ಪು ಬೆಲ್ಲ ಮರೆಯದೆ ಹಾಕಿ ಕುದಿಸಿ, ಒಗ್ಗರಣೆ ಕೊಡಿ.

ಈ ಗೊಜ್ಜು ನನ್ನ ಅನ್ನ ಚಪಾತಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆಯಿತು.  ಮುಗಿಯುವ ತನಕ ಕುದಿಸಿ ಉಣಲಡ್ಡಿಯಿಲ್ಲ.

ನಾಳೆ ತಗತೇ ಸೊಪ್ಪಿನಿಂದ ಹೀಗೇನೆ ಗೊಜ್ಜು ಮಾಡುವುದಿದೆ. ಹೇಗೂ ಹಿತ್ತಲಲ್ಲಿ ಬೆಳೆದು ನಿಂತ ಸಸಿಗಳಿವೆ.  ಮಳೆಗಾಲದಲ್ಲಿ ಉಚಿತವಾಗಿ ದೊರೆಯುವ ನೈಸರ್ಗಿಕ ಹಸಿರೆಲೆಗಳನ್ನು ನಮ್ಮ ಅಡುಗೆಯಲ್ಲಿ ಹಿತವಾಗಿ ಮಿತವಾಗಿ ಬಳಸೋಣ,  ನಿಸರ್ಗ ಮಾತೆಗೆ ನಮಿಸೋಣ.

ರಸಂ ರುಚಿ

 

ದಿನವೂ ತೊಗರಿಬೇಳೆ ಬೇಯಿಸುವುದಿದೆ,  ಕುಕ್ಕರ್ ಕೈ ಕೊಟ್ಟಿತು.  ಅದೆಷ್ಟೇ ತಿಣುಕಾಡಿದರೂ ವಿಸಿಲ್ ಹಾಕಲೊಪ್ಪದೇ ದಳದಳನೆ ನೀರು ಸುರಿಸಿತು.   “ ಗ್ಯಾಸ್ಕೆಟ್ ತೆಗೆದು ಫ್ರಿಜ್ ಒಳಗಿಡು, “  ನಮ್ಮವರ ಪುಕ್ಕಟೆ ಸಲಹೆ ಸಿಕ್ಕಿತು.

“ ಈಗ ಬೇಳೆ ಬೇಯಿಸುವುದು ಹೇಗೇ?  “  ನನ್ನ ಪೆದ್ದು ಪ್ರಶ್ನೆ.

“ ಹಾಗೇನೇ ಬೇಯಿಸು..  ಹೇಗೂ ಕರೆಂಟ್ ಉಚಿತ,  ಹೊರಗೆ ಬಿಸಿಲು ಬಂದಿದೆ,  ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ನಾನೇ ಹೇಳಿ ಕೊಡ್ಬೇಕು,  ಸ್ವಲ್ಪ ತಲೆ ಖರ್ಚು ಮಾಡಲೂ ಕಲಿ…”

ಹೇಳುವುದನ್ನೇ ಮರೆತಿದ್ದೆ.  ನಮ್ಮ ಮನೆ ಸೋಲಾರ್ ಪವರ್ ಹೌಸ್ ಆಗಿ ಹಲವು ವರ್ಷಗಳಾಗಿವೆ.   ಮನೆ ತುಂಬ ವಿದ್ಯುತ್ ಚಾಲಿತ ಉಪಕರಣಗಳು.

ಬೇಳೆಯನ್ನು ಹಾಗೇ ಸುಮ್ಮನೆ ಇಂಡಕ್ಷನ್ ಒಲೆಯಲ್ಲಿಟ್ಟು ಬೇಯಿಸಿದ್ದೂ ಆಯ್ತು.  ನನ್ನ ತರಕಾರಿಗಳೂ  ಅದೇ ತರಹ ಬೆಂದುವು.

ಸಂಜೆಯಾಗುತ್ತಲೇ ವಿದ್ಯುತ್ ರೈಸ್ ಕುಕ್ಕರ್ ಅಟ್ಟದಿಂದ ಕೆಳಗಿಳಿಯಿತು.  ಧೂಳು ಕೊಡವಿದರೆ ಸಾಲದು,  ಚೆನ್ನಾಗಿ ತೊಳೆದೂ ಇರಿಸಲಾಯಿತು.   ನಾಳೆಯ ಸಾಂಬಾರ್ ಇದರಲ್ಲೇ ಮಾಡೋಣ.

“ ಅನ್ನ ಮಾಡಲಿಕ್ಕೆ ರೈಸ್ ಕುಕ್ಕರ್ ಅಲ್ವ,  ಸಾಂಬಾರ್ ಹೇಗೆ ಮಾಡ್ತದೆ ಅದು? “  ಮಗರಾಯನ ಝಗಮಗ ಪ್ರಶ್ನೆ.

ರೈಸ್ ಕುಕ್ಕರಲ್ಲಿ ಬೇಕಿದ್ದಷ್ಟು ತೊಗರಿಬೇಳೆ, ಅಂದಾಜು ಐದಾರು ಚಮಚದಷ್ಟು ತೊಳೆದು ಹಾಕುವುದು.  ನೀರು ತುಸು ಜಾಸ್ತಿ ಎರೆಯಲೇ ಬೇಕು.  ನಿಧಾನಗತಿಯಲ್ಲಿ ಬೇಯುವ ಈ ಪಾತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ನೀರು ಆರದಂತೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಅಗತ್ಯವಿದೆ. 

ತರಕಾರಿಗಳನ್ನು ಹೆಚ್ಚಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವುದು.  ನನ್ನ ಬಳಿ ಟೊಮ್ಯಾಟೋ ಹಾಗೂ ಕ್ಯಾಪ್ಸಿಕಂ ಇತ್ತು.

ಸ್ವಲ್ಪ ಕಾಯಿತುರಿ, ಮಸಾಲೆಗೆ ಎರಡು ಒಣಮೆಣಸು,  ಇಂಗು, ಕೊತ್ತಂಬರಿ ಹಾಗೂ ಜೀರಿಗೆ ಹುರಿಯುವುದು.

ಕಾಯಿತುರಿಯೊಂದಿಗೆ ನೀರು ಹಾಕದೆ ಅರೆಯುವುದು.

ತೊಗರಿಬೇಳೆ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಬೆಂದ ನಂತರ ಟೊಮ್ಯಾಟೋ ಹಾಗೂ ಕ್ಯಾಪ್ಸಿಕಂ ಹಾಕುವುದು.

ತರಕಾರಿಗಳನ್ನು ಹಾಕಿದ ನಂತರ ರುಚಿಗೆ ಸೂಕ್ತ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಉಪ್ಪು ಹುಳಿ ಬೆಲ್ಲ ಹಾಕುವುದು.  ಚಿಟಿಕೆ ಅರಸಿಣವನ್ನೂ ಹಾಕಬೇಕು.

ತರಕಾರಿ ಬೆಂದ ನಂತರ ರುಬ್ಬಿದ ಮಸಾಲೆ ಕೂಡಿ, ಅಗತ್ಯ ಪ್ರಮಾಣದ ನೀರು ಎರೆದು ಕುದಿಸಿ.  ಕರಿಬೇವು ಕೂಡಿದ ಒಗ್ಗರಣೆ ಬೀಳಲಿ.

ಇದೀಗ ಸಾಂಬಾರ್ ಆಯ್ತು.  ಮೂವತ್ತು ನಲ್ವತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ಕಟ್ಟಿಗೆಯ ಒಲೆಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ಅಡುಗೆ  ನಡೆಯುತ್ತಿತ್ತು.  ದೊಡ್ಡ ಒಲೆಯಲ್ಲಿ ಅನ್ನ ಬೇಯುತ್ತಿದ್ದರೆ ಅದಕ್ಕೆ ತಾಗಿದಂತಿದ್ದ ಚಿಕ್ಕ ಒಲೆಯಲ್ಲಿ ಸಾಂಬಾರ್, ತರಕಾರಿಗಳನ್ನು ಬೇಯಿಸಲಾಗುತ್ತಿತ್ತು.  ಎರಡೂ ಒಲೆಯಲ್ಲಿ ಎಸರು ಕುದಿಯಲಾರಂಭಿಸಿದಾಗ,  ಅಡುಗೆಯ ಯಜಮಾಂತಿಯ ಉಳಿದ ನಿತ್ಯಕೆಲಸಗಳಿಗೆ ಆರಾಮ.  ನಾನೂ ಇದೇ ತರಹ ಅಡುಗೆ ನಿಭಾಯಿಸಿದ್ದೇನೆ.

 

ಎರಡು ಒಲೆಗಳು ಕೂಡಿದಂತಹದು ಕೋಡೊಲೆ ಎಂದು ಹೇಳಬಹುದಾಗಿದೆ.  ನನ್ನ ಅಮ್ಮ ಅಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಕೋಡೊಲೆಯಲ್ಲಿ ಕಬ್ಬಿಣದ ಪುಟ್ಟ ಬಾಣಲೆಯಿಟ್ಟು ಮೆಣಸು ಮಸಾಲೆ ಹುರಿಯುವುದು,  ಒಗ್ಗರಣೆ ಸಟ್ಟುಗಕ್ಕೆ ಕೋಡೊಲೆಯೇ ಗತಿ.  ಕಲಾಯಿ ಹಾಕಿದ ಹಿತ್ತಾಳೆಯ ಪುಟ್ಟ ಪಾತ್ರೆಯಲ್ಲಿ ಬೆಣ್ಣೆ ಕರಕರಗಿ ತುಪ್ಪವಾಗುತಿತ್ತು.   ಕಾಫಿ ತಣ್ಣಗಾಯಿತೇ,  ಕೋಡೊಲೆ ಇದೆ.   ಹೀಗೆಲ್ಲ ನೂರೆಂಟು ನೆನಪುಗಳು…

ಇಲೆಕ್ಟ್ರಿಕಲ್ ಇಂಜಿನಿಯರ್ ಆಗಿರುವ ನಮ್ಮವರು ಯಾವುದೇ ಹೊಸ ಉಪಕರಣ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗೆ ಬರಲಿ,  ಖರೀದಿಸುತ್ತಾರೆ.  ಹಾಗಾಗಿಯೇ ನನ್ನ ಬಳಿ ಮೈಕ್ರೋವೇವ್, ರೈಸ್ ಕುಕ್ಕರ್,  ನಾನ್ ಸ್ಟಿಕ್ ತವಾ ಪಾತ್ರಪರಡಿಗಳು ಹಿಂದಿನಿಂದಲೇ ಇವೆ,  ಯಾವುದನ್ನೂ ಒತ್ತಾಯದಿಂದ ತರಿಸಿದ್ದಲ್ಲ.  “ಉಪಯೋಗಿಸು, ಹಾಳಾದರೆ ಅತ್ತ ಇಡು..  ಅದರ ಗ್ಯಾರಂಟಿ ಒಂದೇ ವರ್ಷ ತಿಳೀತಾ..”  ಇಂತಹ ಪುಕ್ಕಟೆ ಸಲಹೆಗಳು.

ಅಂತೂ ರೈಸ್ ಕುಕ್ಕರ್ ಸಾಂಬಾರ್ ರುಚಿಕಟ್ಟಾಗಿರುತ್ತದೆ ಎಂದು ತೋರಿಸಿ ಕೊಟ್ಟಾಯ್ತು.  ಈ ಮಾದರಿಯ ರೈಸ್ ಕುಕ್ಕರ್ ಇಪ್ಪತೈದು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆಯೇ ನನ್ನ ಬಳಿ ಇತ್ತು,  ವಿದೇಶದಿಂದ ತರಿಸಿದ್ದು.  ಆಗಿನ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ವಿದ್ಯುತ್ ಉಪಕರಣಗಳನ್ನು ಬೇಕಾಬಿಟ್ಟಿ ಉಪಯೋಗಿಸಲು ಬಾರದು, ವಿದ್ಯುತ್ ಕಡಿತ, ಲೋಡ್ ಶೆಡ್ಡಿಂಗ್,  ಹೀಗೇ ಸಮ್ಮನೆ ಕರೆಂಟ್ ಹೋಗುವ ಸಮಸ್ಯೆಗಳು… 

ಆದರೂ ಐದು ಲೀಟರ್ ಸಾಮರ್ಥ್ಯದ ಆ ಕುಕ್ಕರನ್ನು ಬೆಳ್ತಿಗೆ ಅನ್ನ ಮಾಡಲು ಚೆನ್ನಾಗಿರುತ್ತದೆ ಎಂದು ಮನೆ ಮಂದಿಯೆಲ್ಲ ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡಿದ್ದರು.  ಆದರೆ ದಿನವೂ ಕುಚ್ಚುಲಕ್ಕಿಯೇ ನಮ್ಮ ಊಟದ ಅನ್ನವಾಗಿರುವಾಗ,  ತೊಗರಿಬೇಳೆ, ತರಕಾರಿ ಬೇಯಿಸಲಿಕ್ಕೆ ಈ ಕುಕ್ಕರ್ ಸೀಮಿತವಾಗಿತ್ತು.  ಆಗಾಗ ಬರುತ್ತಿದ್ದ ನನ್ನಮ್ಮನೂ ರೈಸ್ ಕುಕ್ಕರನ್ನು ಮೆಚ್ಚಿಕೊಂಡಿದ್ದರು. 

“ ಇದು ಆದೀತು, ಆ ಮೈಕ್ರೋವೇವ್ ಸುಮ್ಮನೆ.. “

“ ಮೈಕ್ರೋವೇವ್ ಹಾಳಾಗಿ ಬಿಟ್ಟಿದೆ. “

“ ಒಳ್ಳೇದಾಯ್ತು ಬಿಡು.. “

ಈ ಬಾರಿ ನಮ್ಮ ಕುಚ್ಚುಲಕ್ಕಿ ಅನ್ನ ಮಾಡಿ ನೋಡೋಣ ಎಂದು ಮುಕ್ಕಾಲು ಪಾವು ಅಕ್ಕಿಯನ್ನು ಬೇಯಿಸಿ ನೋಡಲಾಯಿತು.  ಇದರಲ್ಲಿ ವಿಶೇಷ ಪರಿಣತಿ ಏನೂ ಬೇಡ,  ಹಿಡಿಸುವಷ್ಟು ನೀರೆರೆದು, ನಮ್ಮ ಅಕ್ಕಿಯನ್ನೂ ತೊಳೆದು ಹಾಕಿ, ವಿದ್ಯುತ್ ಸಂಪರ್ಕ ಕೊಟ್ಟು ಸುಮ್ಮನಿದ್ದರಾಯಿತು.  ಬೆಂದಿತೋ, ಕುದಿಯುತ್ತಿದೆಯೋ ಎಂದು ಮುಚ್ಚಳ ತೆಗೆದು ನೋಡಲಡ್ಡಿಯಿಲ್ಲ.

ಊಟದ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಅನ್ನ ಬೆಂದಿದೆ  ಎಂದು ಸುವಾಸನೆಯಲ್ಲೇ ತಿಳಿಯಿತು.   ಕಟ್ಟಿಗೆಯ ಒಲೆಯಲ್ಲಿ, ಒಂದೇ ಹದನಾದ ಉರಿಯಲ್ಲಿ ಬೆಂದ ಅನ್ನದ ರುಚಿ ಹೇಗಿರುತ್ತದೆ ಎಂದು ಬಲ್ಲವರೇ ಹೇಳಬಲ್ಲರು.

ವಿದ್ಯುತ್ ಅಡುಗೆಯ ಈ ಸ್ಪೂರ್ತಿಯಿಂದ ಈಗ ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಅಗಾರೋ ಇಲೆಕ್ಟ್ರಿಕ್ ಕುಕ್ಕರ್ ಬಂದಿದೆ.

ಅಗಾರೋ ಕುಕ್ಕರ್ ಅಡುಗೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ಬರೆಯುತ್ತೇನೆ.

ಹೊದಳವಲಕ್ಕಿ ದೋಸೆ

 

ಮತ್ತೊಂದು ಸಂಕ್ರಾಂತಿ ಬಂದಿದೆ.  ನಾಗಬನದಲ್ಲಿಯೂ ಪೂಜಾ ಸಂಭ್ರಮ.  ಶಂಖ ಜಾಗಟೆಗಳ ನಿನಾದ,  ಪುರೋಹಿತರ ಮಂತ್ರಘೋಷ.  ಹೂವು ಹಣ್ಣುಗಳೊಂದಿಗೆ ಹೊದಳು, ಎಲೆ ಅಡಿಕೆ, ಬೆಲ್ಲ ಪ್ರಸಾದ ಬಂದಿದೆ.  ಹೊದಳು ಮಾತ್ರವಲ್ಲದೆ ಅವಲಕ್ಕಿಯೂ ಬೆರೆತಿತ್ತು,  ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸಲು ಬಾರದು.  ಭರ್ತಿ ಒಂದು ಸೇರು ಇತ್ತು.  ಮಕ್ಕಳೆಲ್ಲ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಇರುತ್ತಿದ್ದರೆ ಕಜ್ಜಾಯ ಮಾಡಿ ತಿನ್ನಬಹುದಿತ್ತು.  

ಅವಲಕ್ಕಿ ಹೊದಳು ಮಿಶ್ರಣವನ್ನು ಗರಿ ಗರಿ ಇರುವಾಗಲೇ ಡಬ್ಬದಲ್ಲಿ ತೆಗೆದಿರಿಸಲಾಯಿತು.  ಅರ್ಧದಷ್ಟು ದೋಸೆಗಿರಲಿ,  ಉಳಿದದ್ದು ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ನೋಡಿಕೊಳ್ಳೋಣ.

ಹೇಗೆ ದೋಸೆ ಹಿಟ್ಟು ಮಾಡಿದ್ದೂ?

ದೋಸೆ ಅಕ್ಕಿ 2 ಲೋಟ

ಅನ್ನ 1 ಸೌಟು

ಅವಲಕ್ಕಿ+ಹೊದಳು 2 ಲೋಟ,  ಅರೆಯುವ ಮೊದಲು ತುಸು ನೀರು ಎರೆದು ಮೆತ್ತಗಾಗಿ ಇರಬೇಕು.

ರುಚಿಗೆ ಉಪ್ಪು

ರಾತ್ರಿ ಹಿಟ್ಟು ಮಾಡಿಟ್ಟು ಬೆಳಗ್ಗೆ ದೋಸೆ ಎರೆಯುವುದು.

ಹಿಟ್ಟು ನೀರಾಗಬಾರದು,  ದೋಸೆ ಹಿಟ್ಟಿನ ಸಾಂದ್ರತೆ ಇರಬೇಕು.

ಪೇಪರ್ ತರಹ  ದೋಸೆ ಎದ್ದು ಬರುತ್ತದೆ.

ಟೊಮ್ಯಾಟೋ ಇಡ್ಲಿ

ಹಾಲು ಉಳಿದಿತ್ತು,  ಮೊಸರು ಮಾಡಿ ಇಟ್ಕೊಂಡೆ.  ನಾವಿಬ್ಬರೂ ಆರೋಗ್ಯ ಸೂತ್ರದನ್ವಯ ಮೊಸರು ತಿನ್ನುವುದಕ್ಕಿಲ್ಲ.   ಮಕ್ಕಳೆಲ್ಲ ಇದ್ದಾಗ ಮೊಸರಿನ ವಹಿವಾಟು.

“ಮೊಸರು ಏನ್ಮಾಡ್ತೀರಾ ? “

“ತುಂಬ ದಿನ ಆಯ್ತು ಇಡ್ಲಿ ತಿನ್ನದೆ,  ರವಾ ಇಡ್ಲಿ ಮಾಡೋಣ. “

ಮೊಸರು ಅತಿಯಾಗಿ ಹಾಕದೆ ಟೊಮ್ಯಾಟೋ ರಸ ಹಾಕುವ ಅಂದಾಜು ಮಾಡಲಾಯಿತು.  ಇದೀಗ ಹೊಸರುಚಿಯೊಂದು ಬರಲಿದೆ.

ಮಲಗುವ ಮುನ್ನ ಒಂದು ದೊಡ್ಡ ಲೋಟ ಬಾಂಬೆ ರವಾ ಹುರಿಯಲಾಯಿತು.   ಇನ್ನೇನಿದ್ದರೂ ನಾಳೆಗೆ.

ಮುಂಜಾನೆ ಮೊಸರು ಆಗಿದೆಯೋ ಎಂದು ನೋಡುವುದು.  ಆಗದೇ ಇದ್ದಲ್ಲಿ ಇಡ್ಲಿಯ ಆಸೆ ಬಿಟ್ಟು ರವಾ ಉಪ್ಪಿಟ್ಟು ಒಗ್ಗರಿಸುವುದು.   ಮೊಸರು ಸರಿಯಾದ ಹದದಲ್ಲಿ ಆಗಿದೆ,  ಇನ್ನು ಚಿಂತೆಯಿಲ್ಲ.

ಎರಡು ಟೊಮ್ಯಾಟೋ ಕತ್ತರಿಸಿ,  ಮಿಕ್ಸಿಯಲ್ಲಿ ತಿರುಗಿಸಿ ರಸ ತೆಗೆದಿರಿಸಿ, ಗಟ್ಟಿ ಚೂರುಗಳನ್ನು ಬೇರ್ಪಡಿಸುವುದು.

ಶುಂಠಿ ಕೊಚ್ಚಲು,  ಹಸಿಮೆಣಸಿನ ಕೊಚ್ಚಲು,  ಕೊತ್ತಂಬರಿ ಸೊಪ್ಪಿನ ಕೊಚ್ಚಲು ಸಿದ್ಧ ಪಡಿಸುವುದು.

ಬೇವಿನ ಸೊಪ್ಪು ಕೂಡಿದ ಒಗ್ಗರಣೆ ಚಟಪಟ ಎಂದಿತು.

ಒಂದು ಲೋಟ ಮೊಸರು ಅಳೆದು ತಪಲೆಗೆ ಎರೆದು,  ಒಗ್ಗರಣೆಯನ್ನು ಮೊಸರಿನೊಂದಿಗೆ ಹೊಂದಿಸುವುದು.  

ಹುರಿದ ಬಾಂಬೇ ರವಾ ಬೆರೆಸಿ,  

ಎಲ್ಲ ವಿಧದ ಕೊಚ್ಚಲುಗಳನ್ನು ಕೂಡಿಸಿ,  

ತರುವಾಯ ಟೊಮ್ಯಾಟೋ ರಸ ಎರೆದು, 

ರುಚಿಗೆ ತಕ್ಕಷ್ಟು ಪುಡಿಯುಪ್ಪು ಮತ್ತು ಚಿಟಿಕೆ ಸೋಡಾ ಹುಡಿ ಬೀಳುವಲ್ಲಿಗೆ ಇಡ್ಲಿ ಹಿಟ್ಟು ತಯಾರ್.

ಇಡ್ಲಿ ಆಯ್ತು, ಸೂಕ್ತ ಚಟ್ಣಿಯೊಂದಿಗೆ,  ಘಮಘಮಿಸುವ ತುಪ್ಪದೊಂದಿಗೆ ಮುಂಜಾನೆಯ ಶುಭಾರಂಭ ಆಯ್ತೂ ಅನ್ನಿ.

 

ಅವಲಕ್ಕಿ ದೋಸೆ

 

ಮೊನ್ನೆ ಸಂಕ್ರಾಂತಿ,  ಹಿರಣ್ಯ ದೇಗುಲದಲ್ಲಿ ಸಂಭ್ರಮದ ಪೂಜಾ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮಗಳು,  ಅನ್ನ ಪ್ರಸಾದ ಸ್ವೀಕರಿಸಿ ರಾತ್ರಿ ಮನೆಗೆ ವಾಪಸ್.  ನಮ್ಮೊಂದಿಗೆ ಪ್ರಸಾದ, ಹೂವು ಹಣ್ಣು ತೆಂಗಿನಕಾಯಿಗಳೂ ಬಂದಿವೆ.  ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ತಂಪುಪೆಟ್ಟಿಗೆಯಲ್ಲಿಟ್ಟು ಮಲಗುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಗಂಟೆ ಹನ್ನೊಂದು ದಾಟಿತ್ತು.

ದಿನವೊಂದು ಉರುಳಿತು.  ಹೂವು ಮುಡಿದು ಮುಗಿಯಿತು.  ಹಣ್ಣುಗಳು ಬಿಡುವಿನ ವೇಳೆಯಲ್ಲಿ ಸ್ವಾಹಾ ಆದುವು.   ತೆೆಂಗಿನಕಾಯಿ ಅಡುಗೆಗೆ ವಿನಿಯೋಗಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿತು.   ಇನ್ನೂ ಒಂದು ಅವಲಕ್ಕಿ ಕಜ್ಜಾಯ ಬಾಕಿ ಇದೆ.   ಬೆಲ್ಲ ಕಾಯಿ ಧಾರಾಳ ಹಾಕಿದಂತಹ ಅವಲಕ್ಕಿ,  ಹಾಗೇನೇ ತಿನ್ನಲು ಮನವೊಪ್ಪಲಿಲ್ಲ.  ಇದನ್ನು ಮುಗಿಸುವ ಉಪಾಯ ಹೇಗೆ?

ಎಂದಿನಂತೆ ದೋಸೆಯ ಚಿಂತನೆ ನಡೆಸುತ್ತ,  ಒಂದೂವರೆ ಲೋಟ ಅಕ್ಕಿ,  ಮೂರು ಚಮಚ ಮೆಂತೆ ನೀರಿನಲ್ಲಿ ನೆನೆ ಹಾಕಿದ್ದಾಯಿತು,  ಅರೆಯುವಾಗ ಸೂಕ್ತ ಪ್ರಮಾಣದಲ್ಲಿ ಅವಲಕ್ಕಿ ಕಜ್ಜಾಯವನ್ನೂ ಸೇರಿಸತಕ್ಕದ್ದು ಎಂದು ತೀರ್ಮಾನಕ್ಕೆ ಬರಲಾಯಿತು.

ಅರೆದದ್ದೂ ಆಯ್ತು, ಮಾರನೇ ದಿನ ದೋಸೆ ಎರೆದದ್ದೂ ಆಯ್ತು.

ಹಣ್ಣಿನ ದೋಸೆ

ದೋಸೆಗಾಗಿ ಹಲಸಿನ ಸೊಳೆಗಳನ್ನು ಸಿದ್ಧಪಡಿಸಿ ಇಟ್ಟಿದ್ದ ರಂಗಣ್ಣ .

ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯಿಂದ ಹಣ್ಣಿನ ಸೊಳೆಗಳು ಬಂದುವು.

“ ಕಾಯಿಸೊಳೆ ದೋಸೆ ಸುಮ್ಮನೆ, ಹಣ್ಣಿನದ್ದು ಇನ್ನೂ ಚೆನ್ನಾಗಿರುತ್ತದೆ. “

ರಂಗಣ್ಣನ ಸೊಳೆ ಫ್ರಿಜ್ ಒಳ ಹೋಯಿತು.

ಹಣ್ಣಿನ ದೋಸೆಗಾಗಿ ಎರಡು ಲೋಟ ಅಕ್ಕಿ ನೆನೆಯಿತು.

ಇದ್ದಿದ್ದು ಹತ್ತೋ ಹನ್ನೆರಡು ಸೊಳೆಗಳು.

ಮಿಕ್ಸಿಯಲ್ಲಿ ಹಣ್ಣುಸೊಳೆ ಮುದ್ದೆ ಆಯ್ತು,  ತೆಗೆದಿರಿಸಿ ,  ಅಕ್ಕಿಯನ್ನು ಅರೆಯಲಾಯಿತು.

ಅಕ್ಕಿ ನುಣ್ಣಗಾದ ನಂತರ ಹಣ್ಣಿನ ಮುದ್ದೆಯನ್ನು ಸೇರಿಸಿ ಇನ್ನೊಮ್ಮೆ ಅರೆದಾಗ ದೋಸೆ ಹಿಟ್ಟು ಪ್ರಾಪ್ತಿ.

ರುಚಿಗೆ ಉಪ್ಪು ಕೂಡಿ,  ಮುಚ್ಚಿ ಇರಿಸಲಾಯಿತು.

ಮಾರನೇ ದಿನ  ದೋಸೆ ಎರೆದು,  ಅಂಬಟೆ ಚಟ್ಣಿ ಕೂಡಿ ತಿನ್ನಲಾಯಿತು.

ಮಳೆಗಾಲದ ಸಮಯ,  ಹಲಸಿನ ಎಲ್ಲ ಖಾದ್ಯಗಳೂ ರುಚಿಕರ.

ಮಾವಿನಕಾಯಿ ಮೇಲಾರ

 

ಚಪ್ಪರದಿಂದ ತೊಂಡೆಕಾಯಿ ಬಂದಿದೆ.  ಮಜ್ಜಿಗೆ ಹುಳಿಗೆ ಹೇಳಿದಂತಹ ತರಕಾರಿ.  ಆದರೆ ಮಜ್ಜಿಗೆ ಇಲ್ಲವಾಗಿದೆ.  ಡಿಪೋದಿಂದ ತಂದ ಹಾಲು, ಚಹಾ ಕಾಫಿಗೆ ತೆಗೆದಿರಿಸಿ, ಕೆನೆಯನ್ನು ತಂಪು ಪೆಟ್ಟಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಶೇಖರಿಸಿ, ಮೂರು ದಿನಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ಕಡೆದು,  ಬೆಣ್ಣೆ ತೆಗೆದು ಉಳಿದಂತಹ ದ್ರವ ಮಜ್ಜಿಗೆ.  ಇದನ್ನೂ ಹಿತಮಿತವಾಗಿ ಊಟದ ಕೊನೆಗೆ ಬಳಸುವ ವಾಡಿಕೆ.  ಸೆಖೆಯಲ್ವೇ,  ಕುಡಿಯಲಿಕ್ಕೂ ಮಜ್ಜಿಗೆ ನೀರು ಇರಲೇ ಬೇಕು. 

ನಮ್ಮವರು ಒಳ ಬಂದರು, ಕೈಯಲ್ಲಿ  ಮಾವಿನಕಾಯಿ ಗೊಂಚಲು!  ಎಲ್ಲಿಂದ ಏನು ತಾನು ಕೇಳುವುದಕ್ಕಿಲ್ಲ, ತೋಟದಲ್ಲಿ ಮಾವಿನ ಮರಗಳಿವೆ. ಐಡಿಯಾ ಸಿಕ್ಕಿಯೇ ಬಿಟ್ಟಿತು.   ಪುಟ್ಟದೊಂದು ಮಾವಿನಕಾಯಿ ಸಿಪ್ಪೆ ಹೆರೆದು , ಹೋಳುಗಳಾಯಿತು.  ತೊಂಡೆಕಾಯಿಗಳೊಂದಿಗೆ ಬೆರೆಯಿತು,  ಎರಡು ಹಸಿಮೆಣಸೂ ಸೇರಿತು,  ಬೆಂದ ನಂತರ ಅರ್ಧ ತೆಂಗಿನಕಾಯಿ ತುರಿ ಅರೆದು ಸೇರಿಸಲಾಯಿತು.

ಮಜ್ಜಿಗೆ ಹುಳಿಯ ಸಾಂದ್ರತೆ ಬಂದಿತು. 

ಕುದಿಸಿ, ರುಚಿಗೆ ಉಪ್ಪು ಹಾಗೂ ಕರಿಬೇವಿನ ಒಗ್ಗರಣೆ ಇದ್ದರಾಯಿತು,  ನಮ್ಮ ಮಾವಿನಕಾಯಿ ಮೇಲಾರ ಆಯ್ತು.

ನೆಕ್ಕರೆ ಮಾವಿನಕಾಯಿಗಳಿದ್ದರೆ ಕೇವಲ ಮಾವಿನ ಹೋಳುಗಳಿಂದಲೇ ಮೇಲಾರ ಮಾಡಲಿಕ್ಕಾಗುತ್ತದೆ, ಸ್ವಲ್ಪ ಸಿಹಿ ಮಜ್ಜಿಗೆ ಎರೆಯಲೂ ಅಡ್ಡಿಯಿಲ್ಲ.  ಬೇಕಿದ್ದರೆ ರುಚಿಗೆ ತಕ್ಕಷ್ಟು ಬೆಲ್ಲ ಹಾಕಬಹುದು.   ತೋತಾಪುರಿ ಮಾವಿನಕಾಯಿಯೂ ಆದೀತು.  ಹಸಿ ಸೌತೆಕಾಯಿ ಸೇರಿಸಿ ಇನ್ನೂ ಚೆನ್ನಾಗಿರುತ್ತದೆ.